In de voetsporen van vader Luc

Foto:

In de rubriek Onder Oranje wordt een speler of speelster van een nationaal team uitgelicht. In deze aflevering: Gianluca Nijholt (19), uitkomend voor FC Utrecht en het Nederlands beloftenelftal.

,,Na mijn eerste wedstrijd die ik voor Onder 15 speelde tegen Ierland werd ik gescout door Arsenal. Het zal er mee te maken hebben gehad dat ik in die wedstrijd twee scoorde en een assist gaf. Ik ben naar Londen gegaan om een oefenwedstrijd te spelen tegen leeftijdsgenoten van Liverpool. Dat was op Highbury, een geweldige ervaring natuurlijk. Er lag een meerjarig contract voor me klaar, maar dat heb ik toch niet getekend. Ik moest dan op mijn vijftiende op mezelf gaan wonen in een ander land, terwijl ik ook nog mijn school wilde afmaken. Uiteindelijk is dat een goede keuze geweest, denk ik. Van jongens die wel op zo’n aanbieding zijn ingegaan hoor ik nu verschillende verhalen."

Zware knieblessures

,,Na die ene wedstrijd tegen Ierland heb ik nog drie wedstrijden voor Onder 15 gespeeld en daarna ben ik nooit meer voor een vertegenwoordigend elftal opgeroepen, tot het Beloftenelftal. Dat komt door de twee zware knieblessures die ik gehad heb. Twee keer heb ik mijn kruisbanden afgescheurd, twee keer kwam dat vanwege een tackle van een tegenstander. Het waren zware tijden voor me, omdat je helemaal op jezelf bent aangewezen. Toch heb ik er altijd vertrouwen in gehouden dat het wel weer goed zou komen met mij."

,,Dat blijkt wel, vorige week stond ik tegen Ajax in de basis. Geweldig natuurlijk voor een Utrechter als ik. Ik ben een echte clubman, mijn vader heeft er gevoetbald en mijn oom ook. Mijn oma werkte in het spelershome, dus daar kroop ik vroeger nog rond. Aan mij hoef je niet uit te leggen hoe belangrijk het is voor een Utrechter om van Ajax te winnen. Ik probeer dat wel over te brengen aan de buitenlandse spelers. Ik heb het aardig gedaan die wedstrijd, denk ik. Vrienden van mij waren daar minder blij mee, zij zijn Ajax-fans en verweten me dat ik juist deze wedstrijd zo goed speelde."

Vader Luc

,,Ik krijg veel vragen over mijn vader Luc die ook actief is geweest in het betaalde voetbal. Hij bemoeit zich niet zo heel veel met mijn carrière, als ik graag paard had gereden was dat ook niet erg geweest. Met vragen over tactiek of zo, kan ik altijd bij hem terecht, dat wel. Hij zegt altijd gekscherend: ik had een beter karakter in het veld, jij bent een betere voetballer. Van zijn carrière weet ik vooral nog dat ik bij mijn moeder op schoot zat tijdens de wedstrijden die hij speelde in Engeland en Schotland voor Swindon Town en Motherwell."

,,Mijn voornaam heb ik te danken aan Gianluca Vialli. Toen ik werd geboren was hij net in opkomst in Italië. Mijn vader heet Luc en zijn vader ook, drie keer Luc zou toch wat teveel van het goede zijn, Gianluca is een goed alternatief. Ik kijk op YouTube wel eens naar beelden van hem.”