Blog O17: Terugblik op EK

Foto: KNVB Media

Het Nederlands elftal voor spelers onder 17 jaar speelde deze maand het Europees kampioenschap in Azerbeidzjan. Huiswerkbegeleider Cris Peetsold schreef regelmatig een blog over deze succesvolle groep Oranjetalenten die in Baku strandden in de halve finale.

Het EK zit erop. In de halve finale was Portugal te sterk voor ons. We gaan naar huis en nemen afscheid in Sassenheim. Deze blog wordt het een puur persoonlijke kijk. Toch wel een emotioneel moment. We zijn 56 dagen op pad geweest, waarin we op elkaars lip hebben gezeten, maar geen moment is er een vorm van irritatie geweest. Binnen de staf heeft ieder zijn eigen professionaliteit uitgedragen en geholpen waar nodig was.

De spelers hebben zich eigenlijk voorbeeldig gedragen. Bijna altijd op tijd - een liedje zingen is een mooie stok achter de deur - en goed gehumeurd.

De technische staf heeft van een groep jongens een hecht team gemaakt, dat voor elkaar en met elkaar door het vuur gaat, om alles te geven wat ze in zich hebben. De spelers hebben die seizoen zeventien interlands gespeeld en niet tegen de minste landen: Duitsland (driemaal), Italië (tweemaal), Engeland, Spanje en Portugal (tweemaal) en nog acht andere landen.

Hulde ook aan de medische staf, Prabath en Michael, die preventief en met aandacht voor allen de jongens fit hebben gehouden.

Vierkante oogjes

En wat moet je zonder beelden van de trainingen en de wedstrijden? Roel stond zijn mannetje op verschillende hoogtes. Frank en Nick filmden en codeerden veel wedstrijden met als bijverschijnsel vierkante oogjes. Hoe kom je elke dag weer aan de juiste, fris gewassen kleding? Juist, Mike in zijn eigen kledingwinkel. Jan Willem heeft als Head of Delegation zijn functie met verve uitgedragen en was altijd bereid in te springen waar nodig,  zoals bijvoorbeeld bij de studie.

Tot slot: wat kan je zonder teammanager? Helemaal niets! Patrick was van vroeg tot laat met zijn telefoon in de hand of aan het oor bezig om alles voor honderd procent in orde te krijgen en te houden. En dan heb ik het nog niet over het voorwerk dat hij in Zeist al gedaan had.

Persoonlijk woord

Tot slot een persoonlijk woord voor het gehele team: voor jongens die mannen zijn geworden. Ik heb een geweldig jaar met jullie gehad. Ik heb jullie fysiek en mentaal zien groeien, terwijl negen spelers nog zeventien jaar moeten worden! Jullie zijn volwassen geworden. Jullie hebben alles voor elkaar over en dat heeft zich uitbetaald op dit EK. Ik ben trots op jullie, nee, jullie kunnen trots op jezelf zijn.

Jullie hebben zeventien interlands gespeeld. Dat geeft vertrouwen, maar geen zekerheden. Jullie ontwikkeling heeft grote sprongen gemaakt. En dat is waar alles om draait. Het doel van de staf is het beste uit jullie te halen en te genieten van het resultaat. Het spel stond voorop, maar plezier stond op een verdiende tweede plaats. De andere teams kijken met respect naar jullie.

Door het vuur

De bondscoach heeft gezegd - en ik heb het met mijn eigen ogen gezien - dat jullie tachtig minuten lang geconcentreerd jullie opdrachten kunnen uitvoeren. En dan maak je het verschil. Jullie zijn een hecht team geworden dat met elkaar en voor elkaar door het vuur gaat. Zo’n elftal gaat voor het hoogst haalbare en niet ten onrechte!

Met plezier zal ik jullie de komende jaren blijven volgen. Mannen, SUCCES!