Blog Art Langeler: Blaffende honden bijten niet

Art Langeler: "Doe je het hier goed, dan is de weg naar Oranje reëel."  - Foto: KNVB Media

Zoals al eerder geconcludeerd; in een paar maanden of soms weken tijd kan alles anders zijn. Van de Jong Oranje-selectie die we in november hadden, zijn er nog twaalf spelers aanwezig, onder wie de drie doelmannen.

Een aantal blessures (Jeremiah St. Juste, Frenkie de Jong), een paar doorgeschoven spelers (Justin Kluivert, Guus Til) en een paar andere keuzes (Richiedly Bazoer, Gervane Kastaneer) zorgen voor een hoop nieuwe gezichten. Bij Oranje spelen vijf jongens die nog in Jong Oranje mogen spelen. Uiteraard kreeg ik de afgelopen dagen constant de vraag hoe ik daar tegenaan keek. Nou, als volgt.

Ik ben uitermate positief over de ontwikkeling van een aantal spelers van Jong Oranje. In samenspraak met de bondscoach (net zoals met de vorige bondscoaches overigens) wordt er goed gekeken naar hetgeen het beste voor de spelers is. Ronald Koeman wil de komende week en in mei een aantal jongens zien en meemaken, om zo een goede keuze te maken richting de wedstrijden tegen Frankrijk en Duitsland in september en oktober.

Goed podium

Dit begrijp ik. En het is ook heel goed. Zo krijgen de jonge spelers een kans zich te laten zien en dit geeft Jong Oranje ook een goed podium. Doe je het goed hier, dan is de weg naar Oranje reëel. Voor Jong Oranje geeft dit weer de mogelijkheid nieuwe jongens de kans te geven zich te profileren bij het op één na hoogste nationale team.

Je moet soms het directe resultaat wat loslaten om het proces goed te laten verlopen.

Hier geldt eigenlijk hetzelfde principe: doe je het goed bij het Nederlands elftal onder 20 jaar, dan ligt de weg open naar Jong Oranje. Zo is doorstroom op verschillende niveaus gegarandeerd. Procesmatig een prima weg, productmatig heeft dit uiteraard wel gevolgen. Met andere woorden, je moet soms het directe resultaat wat loslaten om het proces goed te laten verlopen.

Rommelig en onwennig

Tegen een tegenstander als België, afgelopen donderdag, zie je dat direct terug. Met vijf debutanten aan de start en de van te voren afgesproken wissels (iedereen speelt een stuk, de meeste spelers een helft) kun je al inschatten dat het rommelig en onwennig gaat zijn. Geen enkel probleem, ook bij België waren er veel wissels, dus dat heft elkaar op.

In de trainingen hebben we gepoogd de vastigheden die we hadden opgedaan in de vorige interlandperiodes, vast te houden en over te brengen aan de nieuwe spelers. Gelukkig werken de nationale jeugdteams in goed overleg en doen we grotendeels hetzelfde, dus in basiszaken geen moeilijke dingen. Tegen een goede, gelijkwaardige tegenstander met een andere voetbalcultuur (verdedigen tegenover aanvallen) was ik wel benieuwd hoe we ons zouden houden.

In de achtervolging

Na een snelle tegengoal moesten we meteen in de achtervolging. Dit deden we de eerste helft ook, maar we kwamen ondanks het vele balbezit tot te weinig gevaar voor het doel van België. Verdedigend stond het de eerste helft prima, naast de snelle goal waren er geen mogelijkheden meer voor België.

Aanvallend had meer nauwkeurigheid en gogme veel meer opgeleverd, maar ook moet gezegd dat België uitstekend verdedigde. Altijd zat er wel weer een voet of ander lichaamsdeel tussen.

Je hebt altijd liever leerpunten in een gewonnen wedstrijd, maar deze komen harder aan en blijven dus hopelijk ook wat langer hangen.

In de tweede helft startten we prima met de gelijkmaker tot gevolg. Op dat moment was eigenlijk de verwachting dat Jong Oranje door zou drukken. Dat deden we ook, maar veel te enthousiast en zonder oog voor onze verdediging. Koren op de molen van onze tegenstander die met twee messcherpe counters (weliswaar wat gelukkig) ook tot twee goals kwam in een paar minuten tijd.

Leerpunten komen harder aan

Dit is ook het niveau; België maakte eigenlijk elke kans af, wij waren een stuk minder effectief. In de slotfase scoorde België nog een keer waardoor er een geflatteerde uitslag op het bord kwam: 1-4. De mensen die de wedstrijd gezien hebben zullen een ander beeld hebben. Blaffende honden bijten niet, heb ik in de korte nabespreking gezegd. En dat dekt de lading van deze wedstrijd wel. Je hebt altijd liever leerpunten in een gewonnen wedstrijd, maar deze komen harder aan en blijven dus hopelijk ook wat langer hangen.

We gaan zaterdag nabespreken, trainen en dan weer door naar Spanje waar we dinsdag spelen tegen Andorra. Andere wedstrijd, ander niveau tegenstander, maar ook volledig andere omstandigheden. We gaan ervoor!