Pieters vindt concurrentie niet erg

Foto:

Erik Pieters werd tot zijn eigen verrassing opgeroepen voor het Nederlands elftal voor de oefentrip in Indonesië en China. Dat betekent voor hem alsnog een fijn einde aan het rampseizoen dat hij beleefde bij PSV. Anderhalf jaar geleden speelde hij het laatst in een oranje shirt. ,,Er is veel veranderd in de tussentijd.”

En toen werd hij toch nog opgeroepen voor het Nederlands elftal. Het seizoen had voor Erik Pieters niet teleurstellender kunnen verlopen. Een gemist EK, een lange herstelperiode, het inslaan van een ruit in de catacomben, de herstelperiode daarvan dáárna en de miscommunicatie met doelman Boy Waterman in de wedstrijd tegen Ajax waardoor Derk Boerrigter kon scoren. ,,Dan is het een soort fijne prikkel om nu deel uit te maken van het Nederlands elftal.”

Het was ook een verrassing. ,,Zeker als je bedenkt dat ik dit seizoen maar 85 minuten heb gespeeld.” Pieters is evenwel nog niet in een euforische stemming. ,,Ik moet het bij het Nederlands elftal eerst weer bewijzen.” Voor een geheel nieuwe staf bij Oranje. Want toen hij zijn laatste wedstrijd speelde voor Oranje op Wembley tegen Engeland was Bert van Marwijk nog bondscoach en moest het teleurstellende EK nog gespeeld worden. ,,Leuk toch, nieuwe mensen leren kennen? Deze bondscoach zal weer anders werken dan de vorige. En van elke trainer leer je.”

Op Wembley was hij nog de onomstreden linksback van Oranje. Hij was ook zo ongeveer de enige in Nederland. ,,Iedereen had het over een probleempositie.” Tijdens zijn afwezigheid speelden achtereenvolgens Jetro Willems, Daley Blind en Patrick van Aanholt zich echter op die positie in de kijker van de bondscoach. ,,Het lijkt wel een soort van ‘in’ om op die positie te spelen. Haha. Mooi toch. Ik vind concurrentie niet erg.”

Gevoel

De vijftienvoudig international is allang blij dat hij weer mág voetballen. ,,Want dat gevoel was toch wel het ergste. Dat je niet mág voetballen. Erger kun je een voetballer niet raken. Het is toch voor iedereen begonnen als klein jongetje die tegen een bal mag schoppen. Natuurlijk heb je weleens geen zin in een training. Dat hebben wel allemaal wel eens. Maar zo lang niet mogen trainen. Poeh…”

Zijn grootste teleurstelling was het missen van het EK. Meer nog dan de gevolgen van het inslaan van een ruit na zijn rode kaart tegen PEC Zwolle. ,,Dat is meer iets dat ik mezelf kwalijk neem. Het missen van een eindtoernooi is vervelender. Ik had er al zo’n lange tijd naar toegeleefd. Ik was er bij elk kwalificatieduel bij geweest.” En dus bekeek hij het toernooi op een ouderwetse manier. ,,Met vrienden voor de buis. In een oranje shirt. Zoals ik al deed toen ik klein was. En dan de hele tijd het gevoel hebben van: als ik fit was geweest, had ik daar gestaan.”

Oranje presteerde niet naar behoren in Polen en Oekraïne. ,,Iedereen had er meer van verwacht.” Hij is er sterker door geworden. ,,Vooral mentaal. Iedere voetballer maakt weleens een moeilijke periode mee. Dan is het een kwestie van zorgen dat je er beter uitkomt.”

Echte leider

Na het ruitje inslaan volgde een soort publieke tuchtiging. ,,Er werd best extreem op gereageerd, vond ik. Hoewel dat ook wel weer logisch was. Ik ben een prof, een bekend persoon. Het zal er wel weer bij horen, dacht ik op een gegeven moment. Ik dacht weleens: moet het er nou wéér over gaan? Om die grappen erover kon ik dan wel weer lachen. Dat zou ik zelf ook doen. Zo ben ik wel.” Steun had hij in elk geval aan ploeggenoot Kevin Strootman. ,,Dat hij direct na de wedstrijd alle ziekenhuizen in de buurt van Eindhoven is afgereden om mij te zoeken, heb ik erg gewaardeerd. Kevin toont zich sowieso vaak een echte leider bij de club.”

De uitverkiezing voor Oranje zorgt voor een positief gevoel, hoewel het seizoen ermee niet wordt goedgemaakt. ,,Daarvoor is er te veel gebeurd. Maar dat ik blij ben met de kans die ik krijg in Azië, staat vasr. Ze zijn me nog niet vergeten in elk geval.”

Exclusieve Oranjevideo's!