De nieuwe WK-rage: de look-a-likes

Foto:

Toen ik afgelopen week in een Braziliaanse krant las dat de Braziliaanse journalist Mario Sergio Conti op een grandioze manier in de fout was gegaan omdat de man die hij interviewde niet de Braziliaanse bondscoach Felipe Luiz Scolari was, zoals de verslaggever dacht, maar diens look-a-like Vladimir Palomo, moest ik wel even hard lachen.

Dat was natuurlijk puur uit leedvermaak. Hoe stom en vooral hoe slordig kon Conti zijn? Iedereen wist immers dat Scolari die dag niet in een vliegtuig zat, maar gewoon in het basiskamp van de Braziliaanse ploeg in Fortaleza. En ook al wist hij dat niet: hij wist toch ook wel hoe de echte Scolari er precies uitzag?

Inmiddels moet ik mijn mening ietwat bijstellen. Niet dat ik zelf de verkeerde Scolari heb geïnterviewd - of erger: de verkeerde Louis van Gaal. Dat zou wat zijn geweest. Nee, toen ik een rondje maakte langs wat Braziliaanse tv-stations en ik, zoals gewoonlijk, in een rap tempo de kanalen wegdrukte, bleef ik ineens hangen bij de Braziliaanse versie van De Kantine. Een programma dus waar, net zoals Irene Moors en Carlo Boszhard bij ons doen, bekende Brazilianen op een voortreffelijke worden nagedaan.

Toen ik Neymar Jr zag zitten, wist ik direct: dat is gespeeld. Net zoals de dikke Ronaldo en te kleine Ronaldinho overduidelijk niet echt waren. Maar toen Scolari voorbij kwam, twijfelde ik wel even. Natuurlijk, dit was gespeeld. Door Palomo, zijn look-a-like. Maar die norse blik, die grimas, die kop, dat was zo goed gedaan dat ik ineens heel goed begreep waarom Conti in de fout was gegaan. Palomo leek bijna meer op Scolari dan Scolari op zichzelf.

Dure misser

Het is daarom te hopen dat Conti niet wordt ontslagen vanwege zijn dure misser. Een misser waardoor zijn krant diep door het stof moest. Maar dat hij nog een kans krijgt. Of beter gezegd: een alternatieve straf. Ik heb al een idee. Niet om de oude Gaston Taument en Regi Blinker uit elkaar te houden - dat is zo wreed, dat lukt zelfs een Nederlander niet altijd.

Beter is om hem een middagje naar het Maracanã te sturen, het immense stadion in Rio de Janeiro waar je buiten de poorten bijna struikelt over de nieuwe WK-rage, namelijk de talloze look-a-likes die zo een zakcentje proberen bij te verdienen. Het zijn er inmiddels zelfs zoveel dat je bijna niet weet waar je kijken moet. Is het niet Pele, dan is het wel Diego Maradona of Ronaldo. Omdat de meesten heel slecht lijken, moet dit voor Conti de ultieme manier om zijn geknakte zelfvertrouwen terug te krijgen.

Hard nodig

Het is alleen niet te hopen dat bondscoach Louis van Gaal zich laat leiden door deze nieuwe rage. Maandagavond in de laatste poulewedstrijd tegen Chili, met als inzet de eerste plaats in Groep B, hebben ze allemaal hard nodig. De échte spelers van Oranje. De jongens die ons na drie verloren WK-finales dan eindelijk de wereldtitel moeten en misschien wel kunnen schenken. Bij winst of een gelijkspel lijkt de weg naar de finale open te liggen. Conti weet tegen die tijd opnieuw niet wat hij meemaakt.

Deze column staat op de WK-pagina van Unit4