Memory Match: Groep des doods

Foto: KNVB Media

Bern, 13 juni 2008. Nederland bevindt zich in de groep des doods tijdens het EK van 2008 in Zwitserland en Oostenrijk. De tegenstanders zijn Italië, Frankrijk en Roemenië. Na een ruime 3-0 overwinning op de Italianen is Frankrijk de volgende tegenstander. 30.777 voetballiefhebbers bevinden zich in het Stade de Suisse voor de wedstrijd tussen Oranje en ‘Les Bleus’.

Voorafgaand heersen er gemengde gevoelens. Sommigen houden het hart vast terwijl anderen hoop en inspiratie putten uit het resultaat tegen de Italianen. De opstelling van Frankrijk is sterk. Spelers als Henry, Ribery, Makélélé, Thuram, Gallas en Evra betreden het veld met een missie. Frankrijk moet winnen na een gelijkspel tegen Roemenië.

Geen underdog

Nederland is geen underdog. Er werd gewonnen van Italië en spelers als Van Nistelrooy, Van der Sar, Kuyt, Van der Vaart en Sneijder zijn in topvorm. Toch onbreekt er een grote naam. Arjen Robben zit op de bank. Hij keert terug van een blessure.

Nederland begint sterk aan de wedstrijd. In de 8ste minuut bereikt Van Bronckhorst met een lange bal Kuyt, die ‘m uitstekend op de borst aanneemt en hem probeert voor te geven. Gallas komt er nog net met een voet tussen. Resultaat: corner.

Droomstart

Van der Vaart neemt de hoekschop vanaf de rechterkant met zijn linkervoet. De bal komt voor en Kuyt kopt de bal in het doel. De stem van Evert ten Napel galmt door miljoenen woonkamers “En daar is die, Dirk Kuyt! Jawel, de kleine dekselse Dirk Kuyt scoort uit een corner die hij zelf versiert”. Nederland leidt de wedstrijd vroeg met 1-0. Een droomstart.

Na deze openingstreffer verandert de spelsituatie. De Fransen zetten druk en Oranje lijkt te bezwijken. Kans op kans wordt gecreeërd. Een schot van Govou glipt onder de benen van Mathijsen en Ooijer door. De bal gaat richting de korte hoek, maar Van der Sar redt met zijn voet. Niet veel later moet de doelman van Oranje weer in actie komen. Ditmaal reageert hij adequaat op een schot van Ribery. Nederland houdt het hart vast, maar Oranje overleeft de eerste helft.

Robben

Gedurende deze periodes kiezen trainers vaak voor defensieve maatregelen, maar Marco van Basten doet precies het tegenovergestelde en brengt Robben in voor Engelaar. Bovendien komt Van Persie in de 56ste minuut in het veld voor Kuyt. Nederland speelt met Sneijder, Van Persie, Van der Vaart, Robben en Van Nistelrooy. Het is een combinatie die voor velen onmogelijk lijkt. Zekerheid en balans staan hoog in het vaandel bij Van Basten, maar met zoveel aanvallende spelers is er een gebrek aan defensivie mentaliteit. Het is een onvoorwaardelijke keuze voor de aanval in een sport waar de verdediger het doorgaans wint van de aanvaller.

Na deze ingrepen wordt het middenveld nog steeds overlopen. Net na rust krijgt Frankrijk een enorme kans. Henry komt oog in oog met Van der Sar. Zijn lob gaat over en Oranje komt met de schrik vrij. Van der Sar loopt hoofdschuddend terug naar zijn doellijn.

Bevrijding

Maar dan, vijf minuten later, Van Nistelrooy houdt de bal prachtig binnen de lijnen en speelt de bal met een hakje op Robben, die al op snelheid ligt. Sneijder is in het centrum, Van Persie loopt bij de tweede paal. Robben komt met de voorzet en het is van Persie die de bal in het doel schiet in de 59ste minuut. Weer galmt de stem van Evert ten Napel door de woonkamers “De twee invallers. De bevrijdende 2-0”.

Ondanks een 2-0 achterstand slaagt Frankrijk erin om zich terug te knokken. Sagnol breekt in de 71ste minuut de rechterkant van het veld open, de voorzet komt en Henry tikt de bal binnen. Het staat 2-1. De Fransen krijgen hoop.

IJdele hoop

Het blijkt ijdele hoop. Nog geen minuut later slaat Nederland weer toe. Robben krijgt een mooie steekpass toegespeeld en dribbelt richting de korte hoek van het doel. Hij vindt de ruimte en schiet. Het schot vliegt in het dak van het doel vanuit een bijna onmogelijke hoek. Het staat 3-1. De lichaamstaal van de spelers weergeeft de emoties haarscherp. Robben staat met een glimlach te wachten op zijn teamgenoten, terwijl Henry op zijn knieën zakt. Gallas bedekt zijn gezicht met een hand om de teleurstelling en schaamte te verbergen.

Anelka komt nog in het veld voor Govou, maar de wissel heeft niet het gewenste effect. Beide elftallen krijgen kansen, maar de doelpunten blijven uit. Het lijkt 3-1 te worden, totdat Sneijder nog van zich laat horen in de 90ste minuut. Hij krijgt de bal net buiten het strafschopgebied en staat met zijn rug naar de doel. Hij draait naar links, weg van Toulalan, en haalt uit. De bal vliegt er op prachtige wijze in. Het staat 4-1. Het is weer zo’n avond voor Oranje en het is over voor ‘Les Bleus’. Ten Napel verwoordt het prachtig “C’est passé voor de Fransen”.

Opwindend voetbal

Oranje speelt weliswaar opwindend voetbal, maar heeft ook alle kenmerken van een team dat ten onder kan gaan aan de schoonheid van het aanvallende voetbal. Het succes is te wijten aan twee dingen. Waar twee jaar geleden Robben, Van Persie, Sneijder en Van der Vaart het verschil niet konden maken, kunnen ze het nu wel. De spelers zijn bereid zich op te offeren voor elkaar en voor het grotere doel. En zowel Italië als Frankrijk kregen veel grote kansen maar het was aan Van der Sar te danken dat er geen tegendoelpunten vielen.

Op het moment van de 4-1 overwinning maakt dat echter niks uit. Nederland viert feest op het veld, in het stadion en in eigen land. Sommigen dachten dat Oranje groep C nooit zou overleven, maar Nederland staat bovenaan in de groep des doods.