Pauw: 'KNVB en ik zijn uit elkaar gegroeid'

Foto:

Vera Pauw ziet geen toekomst meer voor zichzelf bij de KNVB. Zij stapt per 1 mei op als bondscoach van het Nederlands vrouwenteam. ,,Ik moet ook accepteren dat niet op alle punten mijn wil wet is.’’

Donderdag legde Pauw tijdens een persconferentie onderstaande verklaring af over haar besluit het voor gezien te houden.

Pauw: ,,Slowakije is een belangrijke tegenstander, maar het klinkt misschien vreemd, maar voor mij ook een bijzondere tegenstander. Dit zullen de laatste wedstrijden zijn dat ik als bondscoach van Nederland actief ben. Ik maak gebruik van de optie in mijn contract om een maand opzegtermijn te hanteren en dat betekent dat ik de volgende wedstrijden niet meer op de bank zal zitten.

Ik begrijp dat wat ik nu zeg op een onverwacht moment komt, aan de andere kant, degene die mij volgt weet dat ik een paar weken geleden in een bekend Nederlands dagblad heb aangekondigd dat mijn positie bij de KNVB een moeilijke is en dat ik graag een paar structurele veranderingen zou willen zien. Helaas hebben de laatste weken en met name de laatste dagen mij de indruk bevestigd dat de KNVB en ik -als het gaat om mijn manier van functioneren- uit elkaar zijn gegroeid.

Trots op successen

Laat ik het maar bij mezelf houden. Ik ben een professional met een uitgesproken opvatting over visie en inzet. Ik heb me de afgelopen 25 jaar met hart en ziel ingezet voor de ontwikkeling van het vrouwenvoetbal in Nederland. Ik ben hartstikke trots op de behaalde successen.

Alleen heb ik ook te accepteren dat niet op alle punten mijn wil wet is. Binnen de KNVB zijn er inmiddels ook andere geledingen en stromingen die zich bezig houden met de ontwikkeling van het vrouwenvoetbal. Helaas heb ik ook moeten constateren dat als het gaat om de manier van samenwerken en alles wat daarbij komt kijken, ik als persoon op een eilandje ben komen te staan. Dat trek ik me aan, ik hoop de KNVB ook, maar soms moet je constateren dat je op een eindpunt bent gekomen.

Geen contractverlenging

De KNVB heeft het overigens al geconstateerd, want zij hebben mij inmiddels al laten weten dat toekomstig contractverlenging niet aan de orde zal zijn. Dus, ik zal ook voor de KNVB plaats moeten maken, echter ik ben inmiddels tot de ontdekking gekomen dat ook vanuit mijzelf ik niet langer kan acteren als bondscoach.

Ik zeg dit in alle openheid en kwetsbaarheid. Partijen zijn uit elkaar geroeid. Ik kom niet meer toe aan wat ik als belangrijk vind voor de ontwikkeling van het voetballen. Ik zou ervoor kunnen kiezen om me alleen maar te concentreren op het Nederlands team, maar ik merk dat als je je niet volledig geruggesteund voelt door de organisatie, je als een solist daarin opereert, dit ook ten koste gaat van je motivatie en je inzet.

En wat ik daarbij wel even kwijt wil is: Ik neem afscheid in het midden in een reeks. Dat zou je kunnen opvatten dat ik daarmee mijn team in de steek laat, maar ik ben tot de conclusie gekomen dat ik mijn meiden pas echt in de steek laat als ik me niet volledig kan inzetten en concentreren op de prestatie van het team. Ik eis niet alleen van mijn speelsters en stafleden volledige overgave, maar vooral ook van mezelf. Wij zijn bezig met topsport en topsport stelt zware eisen. Op dit moment kan ik daar niet aan voldoen.

Opgeheven hoofd

Ik word te veel afgeleid. Als partijen uit elkaar groeien dan gaan er ook verschillende agenda's in een organisatie leven. Het vrouwenvoetbal is een belangrijke tak geworden van de KNVB, er is tussen 2005 en nu een aanwas van 60.000 leden en we tellen internationaal mee.

Er is zoveel om trots op te zijn, van mijn kant, maar ook vanuit de bond. Het is zinloos om met elkaar te gaan strijden. We komen vanuit een pioniersfase in een volgende fase, dus laat mij nu met opgeheven hoofd het pand verlaten. Dat is het beste voor de speelsters en zeker het beste voor mij, want ik moet nu een keer aan mezelf denken. Ik ken mezelf, het heeft geen enkele zin om mezelf nog verder onder druk te zetten.

Misschien merken jullie wel aan me dat ik heel emotioneel en teleurgesteld ben, maar ik heb ook geen trek om met modder te gaan gooien, ten opzichte van niks en niemand. Ik ben deze dagen tot de conclusie gekomen dat als ik plaats maak, er ruimte ontstaat voor anderen. Want uiteindelijk gaat het niet om mij, zoals het nog geen moment me om mij is gegaan, maar om de ontwikkeling van het meisjes- en vrouwenvoetbal in Nederland.''