Foto: KNVB.nl
De eerste winst is binnen. Na de overwinning op Albanië was de sfeer natuurlijk opperbest. Regenbuien teisterden de spelers en glijpartijen kwamen regelmatig voor, maar ze lieten zich daardoor niet van de wijs brengen.
Op de tribune zaterdag een klein aantal Nederlandse supporters, zeg maar voornamelijk Nederlandse ouders, die niet voor niets waren gekomen. Ze waren met het vliegtuig of met de eigen auto gearriveerd. Kwart over vier in de nacht van huis vertrokken en op tijd door het linksrijdende verkeer bij het stadionnetje aangekomen.
Na de lunch om 15.00 uur was er tijd om na te praten en daarna rust pakken. Na afloop van het diner was er weer een bespreking waarbij de bondscoach het team feliciteerde met de overwinning, maar vooral met het uitvoeren van de meegegeven opdrachten: laat je niet provoceren door de tegenstander, heb geduld, neem initiatief en scoor.
Daarna liet hij beelden zien van de doelpunten (altijd leuk), van de verdediging, van de aanval en van de corners. Tijdens de beelden vroeg hij om commentaar van de spelers. Naast alle pluspunten kwamen de verbeterpuntjes aan de orde. Samengevat: beweeg met de bal mee, houd het compact, sluit aan en...heb geduld. Wees er snel bij, maar haast je niet. Met haasten krijg je geen kwaliteit.
Boks
Na afloop kreeg de staf - zoals elke avond - een boks en wensten we elkaar een goede nachtrust toe. Eigenlijk, net zoals thuis. Het voelt goed en vertrouwd.
Zondag staat er weer een routinedag op het programma, maar teammanager Patrick deelt na het ontbijt mee dat er na het rusten een alternatief programma komt: bowlen en daarna naar een pizzeria. Studie vervalt, wat toch een 'teleurstelling' voor hen is.
Ook in Engeland is de wintertijd ingegaan, waardoor het uur tijdsverschil blijft bestaan. De hersteltraining past in het plaatje van een gezellige, ontspannen zondag. In groepjes van drie gaan ze zes stations langs: scoren tussen twee - bijna tegen elkaar staande - doelen, latje trappen, bal hooghouden, bal binnen een vak laten uitrollen, bal in ballenzak schieten en hooghouden met het hoofd. Voor ieder drie kansen. De winnaars zijn Anderson, Dylan en Jordy.
Lacrosse
Naast ons veld was het studententeam van Wales bezig met een training lacrosse, als voorbereiding op het WK in Canada. Een simpel uitziend spel, maar schijn bedriegt, bovendien is het een sport voor bikkels: alles onder de kin is gebied dat geraakt mag worden, liefst zo hard mogelijk. Zij willen graag met onze jongens op de foto. Geen punt.
In de eetzaal en in de bar is het een drukte van belang. Zondagmiddag is hier de uitgaansmiddag met een muzikant ter verhoging van de sfeer. Twee oude dametjes vragen Boyd de oren van het hoofd, maar hij blijft rustig op alle vragen antwoord geven.
Om 17.00 uur met de bus naar het bowlingcentrum, waar wij de beschikking hebben over zes banen. Bowlen lijkt een wat suf spel, maar laat achttien pubers en tien stafleden strijden om de hoogste score, strijd is dan verzekerd. Er wordt fanatiek en geconcentreerd geworpen. Aanmoedigingen en teleurstellingen zorgen voor een geanimeerd en luidruchtig schouwspel. Na anderhalf uur is de winnaar bekend: Boyd.
Tweemaal in één blog genoemd, dan ben je echt de held van de dag.
Daarna met de bus naar de pizzeria, waar we aan drie lange tafels plaatsnemen. Patrick had het allemaal perfect geregeld: twee drankjes, vooraf salade en warm knoflookbrood, met de nadruk op knoflook. Vervolgens vier verschillende pizza's, waar we de gesneden punten uit kunnen trekken. Iedereen heeft flinke trek gekregen na het bowlen en de pizza's zijn bijna niet aan te slepen. Iedereen geniet. Tot slot nog twee bolletjes ijs en om 21.30 uur gaan we weer richting hotel.
Een gezellige, zinvolle dag, waar iedereen van genoten heeft. Nu naar bed en morgen de focus op de laatste wedstrijd.
