Oranje houdt USA op gelijkspel in enerverend WK-duel

Uitblinkers in Wellington: Daniëlle van de Donk en Lindsay Horan. - Foto: KNVB Media

In een meeslepend gevecht heeft het Nederlands elftal op het WK een punt overgehouden aan de groepswedstrijd tegen de Verenigde Staten: 1-1. Oranje gooide in het Nieuw-Zeelandse Wellington alles in de strijd en werd in dit topduel beloond met een resultaat. Jill Roord zette Nederland in de eerste helft op voorsprong, na rust scoorde Lindsey Horan de gelijkmaker. Beide ploegen maken daardoor nog aanspraak om als groepswinnaar naar de achtste finale te gaan.

Bondscoach Andries Jonker wakkerde de voorbije maanden bij zijn speelsters een aanstekelijk soort bravoure aan. Hij gaf gehoor aan de wens van de groep om het accent op de aanval te leggen en daar veranderde een opponent van dit kaliber, op het allerhoogste internationale podium, niets aan. De tijd is voorbij dat Oranje angst voor Amerika moet hebben, riep Jonker een aantal keer doelbewust in de media.

Was het offensieve 1-3-5-2 systeem dan geen risico tegen viervoudig en regerend wereldkampioen? Een team in renovatie, maar nog altijd de nummer één van de FIFA-ranking. Jonker zag het anders. "Dit is onze kwaliteit, hier zijn we goed in. We kunnen aanvallen, we kunnen druk zetten, we kunnen georganiseerd verdedigen, we kunnen heel hard werken en we zijn fit." Kortom, laat het maar zien, was de boodschap die werd gesteund door de drie punten uit het openingsduel met Portugal (1-0).

Nachtbrakers

Wat de ruim 27.000 toeschouwers in het winderige Wellington Stadium - en natuurlijk de trouwe nachtbrakers thuis voor de buis die de wekker hadden gezet voor de aftrap van 03.00 uur - vervolgens te zien kregen, was een WK-duel van hoog niveau. Niet altijd in voetballend opzicht, maar wel qua strijd, beleving en inzet. Het werd een slijtageslag, met stevige overtredingen en irritaties over en weer. En daarin bleven de Oranjevrouwen, met voorin Katja Snoeijs als vervanger van Lineth Beerensteyn (enkelblessure) - fier overeind. Sterker, ze schroomden zelf ook niet om een portie stoerigheid in de strijd te gooien. Het tekende de volwassenheid van deze generatie.

De openingsfase was voor de Verenigde Staten dat sinds 2015 liefst 13 WK-duels op rij had gewonnen. Oranje werd stevig onder druk gezet, waardoor de eerste kansen voor Alex Morgan en Savannah DeMelo waren. Na een kwartier kon Nederland iets meer ademhalen. Helemaal toen Lieke Martens zichzelf in de 17e minuut handig vrijspeelde en op de rechterflank Victoria Pelova vond. Haar eerste voorzet mislukte, maar de tweede poging kwam op maat voor Roord die vanaf de rand van de zestien diagonaal inschoot: 1-0.

Effectief Oranje

Bijzonder effectief, want het was de eerste keer dat Oranje zich überhaupt in het Amerikaanse strafschopgebied meldde. Ook - en dat was wel een heel bijzondere statistiek - was het voor het eerst sinds de kwartfinale van het WK 2011 dat de Verenigde Staten in een interland op achterstand kwamen. Geen Oranjespeelster zal daar op dat moment aan gedacht hebben. Zij waren anno 2023 bezig met misschien wel hun historische wedstrijd.

De goal van Roord gaf zoveel vertrouwen dat de ploeg steeds beter aan voetballen toekwam en het initiatief overnam. Kansjes kwamen er ook. In de 24e minuut kopte Crystal Dunn een voorzet van Martens net voor het hoofd van uitblinker Daniëlle van de Donk weg. Vijf minuten later poeierde Dominique Janssen een volley net over de lat, in het dak van het doel. Aan de andere kant was Amerika gevaarlijk met hoekschoppen, maar namen de frustraties ook zichtbaar toe. DeMelo mocht op slag van rust van geluk spreken dat de VAR niet ingreep, want haar zwaaiende arm tegen het gelaat van Jackie Groenen, die haar 100e interland speelde, had ook zomaar rood kunnen opleveren.

Van der Gragt geblesseerd

DeMelo moest in de rust plaatsmaken voor Rose Lavelle. Een sloper voor een rasvoetballer. Ook Jonker wisselde eenmaal, in zijn geval noodgedwongen. Centrale verdediger Stefanie van der Gragt was ook vandaag achterin weer een rots in de branding, maar bleef met lichte klachten uit voorzorg in de kleedkamer achter. Aniek Nouwen kwam binnen de lijnen. Oranje kreeg het lastig in die tweede helft. De bal was grotendeels in bezit van de tegenpartij, waardoor er vooral verdedigende arbeid werd gevraagd. In het eerste kwartier bleven de kansen uit. In de 62e minuut incasseerde Nederland dan toch de gelijkmaker. Het was geen toeval dat die uit een hoekschop viel. Oranje had moeite met die standaardmomenten en ditmaal wurmde Horan zich voor Sherida Spitse en kopte van dichtbij hard raak: 1-1.

Nadat een goal van Morgan wegens buitenspel werd afgevlagd, greep Jonker met een verdedigende wissel in. Snoeijs ruimde het veld voor Damaris Egurrola die het middenveld extra moest stutten. Hoe meer de klok richting het einde tikte, hoe spannender het werd. Oranje stond met de rug tegen de muur en moest alle zeilen bijzetten om het gelijkspel uit het vuur te slepen. Trinity Rodman schoot in de slotfase voorlangs, terwijl Martens met het hoofd een schot van Sophia Smith van de lijn haalde. Het was nagelbijten geblazen in de Nieuw-Zeelandse hoofdstad.

Prachtige aanval, Brugts eindstation

Zelf kreeg Oranje in die tweede helft één kans. En wat voor één. Benjamin Esmee Brugts, die als speelster van Oranje onder 18 drie jaar geleden al van Amerika wist te winnen, was in de 80e minuut het eindstation van een waanzinnige aanval waarin Oranje combinerend over het hele veld steeds dichter bij de goal van Alyssa Naeher kwam. Rondootjes, totaalvoetbal, de hele mikmak. Ook met het schot van Brugts was niets mis. De enige pech was dat het uitgestoken been van Julie Ertz er net tussen zat.

Oranje overleefde. Met kunst en vliegwerk. Maar ook dankzij de volwassenheid, de slimmigheidjes én de fitheid. De ploeg liet zich niet omver blazen door het fysieke geweld en de opstootjes. Exponent van die houding was ditmaal de onvermoeibare Daniëlle van de Donk die overal op het veld opdook om ballen te veroveren en weer door te voetballen. Ze eindigde met een halfgare badmuts op haar hoofd. Aan een kopduel met Lavelle, waarbij beide hoofden elkaar raakten, hield de middenvelder een hoofdwond over. De badmuts diende als bescherming om het verband op zijn plek te houden. Van de Donk vond het prima, zag 1-1 op het bord staan en dacht bij zichzelf: houdoe en bedankt.

Dinsdag tegen Vietnam

Met dit gelijkspel hebben zowel Oranje als Amerika nu vier punten uit twee wedstrijden. Dinsdag volgt de beslissing in groep E. Nederland treft dan in Dunedin om 09.00 uur Nederlandse tijd Vietnam, terwijl de Verenigde Staten het gelijktijdig opnemen tegen Portugal. De nummers één en twee gaan door naar de achtste finale. Als beide ploegen winnen, gaat het doelsaldo doorslaggevend zijn in de strijd om de groepswinst. 

Los van dat...de 12e ontmoeting tussen Nederland en Verenigde Staten gaat de boeken in als een enerverende en heroïsche WK-wedstrijd. Het was genieten.

Statistieken Hier vind je de opstellingen en staistieken van de WK-groepswedstrijd Verenigde Staten - Nederland.